چهارشنبه ۰۳ مهر ۹۸ ۱۰:۲۱ ۲۳۲ بازديد
بگذارید با گفتن اینکه قیمت گذاری پویا چیز جدیدی نیست شروع کنیم. در حقیقت منشاء آن به هنگامی که قیمت گذاری صرفاً تحت تأثیر عرضه و تقاضا بود، برمی گردد. این یک مدل سفت و سخت بود، وقتی تقاضای بالا بود و عرضه کم (چه عرضه کلی بازار، چه عرضه ی آن محصول خاص)، می توانستید قیمت بلیط هواپیما را افزایش دهید، آن هم بسیار آسان. اصول اساسی قیمت گذاری پویا از آن زمان به بعد واقعاً تغییر نکرده اند اما متغیرهای موجود با استفاده از داده ها و فناوری پیشرفته شروع به تغییر نحوه عملکرد شرکت های هواپیمایی کرده اند. قیمت گذاری پویا فقط تحت تاثیر عوامل سنتی نیست و فروشندگان آنلاین مانند آمازون و ای.بِی از این استراتژی استفاده کردند تا به آن ها کمک کنند که به خرده فروشی تبدیل شوند.
در مورد خطوط هوایی چطور؟ آنها چه کار می کنند؟
از نظر تاریخی، شرکت های هواپیمایی همیشه مایل به اتخاذ فناوری های مدیریت درآمد بودند. حتی در اوایل دهه 80 میلادی، آنها به طور فعال با توجه به ویژگی های مختلف، مشتریان را گرد هم می آوردند - برای مثال، برای تعیین قیمت بلیط هواپیماهای خود، مسافران سفرهای تفریحی را از مسافرین تجاری جدا می کردند. این استراتژی، درآمد اضافی برای شرکتهای هواپیمایی ایجاد کرده و سهم بزرگی در موفقیت آنها دارد. ما می دانیم که خطوط هوایی مخالف تغییر فناوری نیستند اما مدل درآمد آنها همیشه روی قیمت گذاری تمرکز داشته است.
قیمت گذاری بلیط هواپیما مبتنی بر آر.بی.دی ها (کد تشخیص درجه ی رزرو) و اصول کرایه است. منظور، یک کد آلفا یا کد آلفا-عددی است که توسط شرکت های هواپیمایی برای شناسایی نوع کرایه استفاده می شود و به کارمندان و نمایندگان شرکت های هواپیمایی این امکان را می دهد که با توجه به آر.بی.دی ها، قوانینی متناسب با کرایه ی موردنظر تعیین کنند.
- ۰ ۰
- ۰ نظر
